La tèrra que demòra que sortiguèt en 2021 es la traduccion occitana
del libre La terre qui demeure de Claude Michelet.
Es la tot primièr libre de la colleccion Revira Lenga de l'IEO Tarn.
Presentacion : Joan Bordare es d’aquela raça, seca, noseluda, nerviosa, aquela raça que s’encranca a la tèrra dempuèi de sègles e que se fa passar de generacion en generacion, lo gost del trabalh e l’amor gaireben carnal per las qualques ectaras de tèrra que cultiva... Pr’aquò s’entend dejà, pas luènh de la comba dels Vernhes, lo bronzinament dels buldosèrs. D’unes, se disiá, vendrián cercar d’uranium, d’autres, investir lèu dins de futuras demòras...
Dins aquelas annadas 1960, al nom del progrès, lo campèstre va definitivament cambiar. Dins la comba, Bordare es lo sol païsan a pas voler vendre las tèrras, seriá a pres d’aur. Es sol contra totes per que sa tèrra demòre...
Lo primièr roman de Claude Michelet, cantoral de la tèrra e dels òmes que s’en cargan.
La traduccion es de Michel Villeneuve.
Lo fiu de l'Uòu es un nòva de Robèrt Lafont. Foguèt publicada en
2001 per Atlantica/Institut Occitan.
Lo cantaire Patric, actor màger de la nòva cançon occitana publiquèt en julhet de 2020
los sieus remembres. Aquí conta son percors, sas motivacions, sas inspiracions, son amor
pel país que lo vegèt naisse, son amor pel cant, per la guitarra.
Lo darrièr libre de Cristian Chaumont ven de sortir (estiu de 2018) a las edicions de
l'IEO de Lengadòc. Còsta 17 èuros e fa 388 paginas.