Lo trabalh de las mans d'Ives Roqueta (Atots IEO, 1977).
Extrach p37 : "Castelnòudarri es una vila roja, castilhana e de guingòi que sentís l'auca e la piqueta. Lo cassolet i florís dins las trelhas coma lo manholià mirabilia dins las províncias atlanticas. Aquò s'explica pas, o alara seriá tròp long, e lo legeire, uòi, es un òme pressat. Lo paisatge lo ié cal menar sus la taula, tres fuòlhas d'ensalada lo torn, e que se l'empèsse drech.
"A Castelnòudarri, la question que se pausa a Pibola se pòt resumir aital : èsser Dieu o èsser pas. L'a virada un parelh de còp dins son cap, e a concluit que seriá Dieu. Lo roman a besonh de personatges d'aquela mesura. Si que non, òm s'i emmèrda."
Lo Libre del Causse de Pau Gairaud. Transcripcion en grafia normalizada de Domenja Blanchard (Vent Terral, 2016, 464 paginas, 19 èuros).
En 2016 lo Grelh Roergàs tornava editar la Flore occitane du Massif Central de
Jean Carbonel. Agotada la tornèran editar en 2018.
Sortiguèt en genièr de 2021 lo libre Un dimenge d’estiva e d’autres racontes.
Recampa los tèxtes recebuts dins l'encastre del Concors de racontes brèus en
occitan Enric Garriga Trullols.