Lo Tresaur dels Albigeses - Maurici Magre

mars Las Edicions dels Regionalismes venon de reeditar (estiu de 2018) lo libre de Maurici Magre Lo tresaur dels Albigeses en occitan.

La traduccion es de Miquèla Cabayé-Ramòs. Lo libre fa 170 paginas.

Presentacion – Lo Tresaur dels Albigeses, tal coma La sang de Tolosa, es un roman de la gèsta medievala occitana. Lo legendari e la mitologia i tenon una plaça caporala. Un genre literari segurament pas pro desvolopat dins las letras nòstras.

Pr’aquò, lo ric e apassionat passat occitan es matèria a evocacions romanescas e poeticas. Maurici Magre o aviá comprés e lo sapièt trabalhar. Amb l’autor tolosenc, aquela gèsta se vira lèu en quista esperituala.

De mercés son caractèr fantastic, e quitament esoteric, aquel roman pivelant flaira bon l’estranhetat d’un mond ont la magia teniá una plaça màger. Avèm aquí una òbra embelinaira que dintra dins la tradicion del roman occitan del sègle XXen.

*

Maurici Magre nasquèt lo 2 de març de 1877 a Tolosa. Moriguèt lo 11 de decembre de 1941 a Niça. Foguèt un romancièr requist. Plan de sas òbras romanescas s’ameritan d’èsser reviradas dins sa lenga mairala, lenga que, sul tard, regretèt d’aver pas escricha.

*

Miquèla Cabayé-Ramòs que presenta la traduccion es tanben l'autora de Una de las Corbièras Nautas (IEO, 2005) e de Una femna l'autra, la vida... contes e racontes (IEO de Lengadòc, 2013). Nascuda en 1938, passèt son enfança en Nautas Corbièras. Regenta de profession acabarà sa carrièra a Rodés ont participèt a la creacion de la Calandreta. Retirada se consacra per part a l'escritura e a la traduccion.

 

Novèlas exemplaras - Miguel de Cervantes

Novèlas exemplaras Sortiguèt en octobre de 2020 a cò de IEO Edicion Novèlas exemplaras de Miguel de Cervantes. Lo libre de 260 paginas conten sièis nòvas traduchas en occitan per Joaquim Blasco. Es propausat al prètz de 15 èuros.

Extrach de l'introducion del traductor – Aguèsse pas escrich Dòn Quichòt, Miguel de Cervantes y Saavedra (1547-1616) seriá estat pasmens un dels escrivans màgers del Sègle d’Aur espanhòl. Son òbra, fòrt variada e abondosa, tòca totes los genres : poesia, teatre, novèla, roman, amb de capitadas dins un que poiriá passar per menor, l’entremés. Aital Cervantes a enauçat l’entremés, aquel divertiment cortet que se donava entre dos actes d’una òbra de teatre del temps que cambiavan lo decòr, al nivèl de pichòta jòia literària.

Lo diccionari de la corsa camarguenca de Jacky Simeon ven d'èsser reeditat

Diccionari de la corsa camargesa Star dels rasetaires dins las annadas 70 e 80, Jacky Simeon se consacra ara a l'escritura e publica regularament d'obratges ligats a las tradicions taurinas de Camarga.

Las edicions Au diable Vauvert tornan editar en 2020 son Dictionnaire de la course camarguaise.

Aquela soma permet a tot un cadun de descobrir lo mond de la corsa camarguenca amb sos còdes, sas stars e son vocabulari plan sovent occitan.

Sus l'òbra de Max Roqueta 'Verd Paradís'

verd-paradis-1-max-roqueta Lo tèxt çai jos es extrach de la plaqueta de presentacion de la mòstra : Max Roqueta, la libertat de l’imaginari, que se debanèt del 4 de decembre de 2014 al 28 febrièr de 2015 a la mediatèca centrala d’aglomeracion Emile Zola a Montpelhièr.

Verd Paradís - Resson au vèrs de Baudelaire : « le vert paradis des amours enfantines », Verd Paradís rementa lo paradís perdut de l'enfança.

Roland Pécout escriu en 1993 : « L'Eden perdut que sa languison esclaira las pròsas de Verd Paradís, aquò's lo parangon de l'oasís. Lo desèrt es aimat per çò que rescond las fònts : coma la garriga espinosa amaga sos sorgents, coma la secada de Miègjorn conten al bèl mitan son grífol, coma la vida apara son mistèri, e la sòm, los sòmis... » E presenta Max Roqueta coma un « chaman dau País das Fònts », un passant que s'encamina dins de païsatges ben reals que son atanben de sasons de l'imaginari.