Libre : 'D'aucèls e d'òmes' de Jean-Louis Segondy

Es estat publicat pendent l'estiu de 2023 a las dedicions E rau ! lo libre D'aucèls e d'òmes de Jean-Louis Segondy.

Lo libre conten 286 fichas d'aucèls. Caduna es polidament illustrada per de fotografias. Las intradas son en francés, la denominacion latina es rapelada. L'autor presenta l'aucèl en occitan e tòrna rapelar los diferents noms occitans portats a l'escrich pels lexicografs o los escrivans.

Lo libre conten tanben la traduccion en francés de las presentacions e d'ensenhadors que permeton de passar de l'occitan al francés.

Demai lo libre presenta un vintenat de paginas sus las « paraulas d'aucèls » (mimologismes e onomatopèas) e de reviradas de las fablas d'Esòp ont i a un aucèl, del grèc a l'occitan, per Joan Pau Bringuièr.

Lo libre se pòt crompar sus la botiga internet de l'editor al prètz de 40 èuros.

Inrtrada 264 del libre, dedicada a la tardona

Cobèrta del libre, D'aucèls e d'òmes de Jean-Louis Segondy

Contes de la val de la Boneta

Lo libre Contes de la val de la Boneta, recampa la colleccion d'un vintenat de contes recampats al començament del sègle XX, entre Carcin e Roergue. Son los mainatges d’una escòla de vilatge qu'effectuèron aquel trabalh de collectatge.

I trobaretz lo Rei dels Ausèls, lo Lop, lo Rainal e la Perdic, lo Drac, Rapaton, alias lo Diable, nècis vertadièrs e maites que o son pas brica, curats de campanha simplasses e la rusada nebodeta que va trobar son galant, menaire de lops, la nuèch dels Quatre Temps...

Reedicion de 'La Cançon de santa Fe'

L'editor Droz reeditèt a la debuta de 2025 La Cançon de santa Fe. L'edicion del tèxt es estada preparada per Valérie Fasseur.

L'ombra doça de la nuèch - Robèrt Martí

mars L'ombra doça de la nuèch de Robèrt Martin sortiguèt en 1981 dins la colleccion Atot a cò d'IEO Edicion. Es un roman fantastic : lo temps d'un viatge, ont entre passat e present, dins l'ombra doça de la nuèch, tot capvira.

Extrach – Quora aviá començat ? La memòria se n'èra perduda... Los primièrs signes coneguts èran del sègle passat. De cans estripats, de fuòcs alucats pels crosèls a la sason de sèga, de poses enverenats amb de caronhadas... « Los de Roet », aqueles mots fasián fremesir los dròlles e se claure las femnas. Qual èran ? De paures que l'aganiment aviá acarnassits, disián d'unes, de lops disián los autres, de lops de figura umana. A La Bastida, èrem tranquilles, de memòria d'òme, jamai avián pas gasat Viaur, mas de l'autra part del riu, dins las bedissas, de formas estranhas se passejavan la nuèch. Massòl lo vièlh que pausava de tremalhs a la Combeta, ne perdèt la paraula un matin, mas sos uèlhs totjorn vius disián pro l'òrre espectacle qu'avián contemplat.