Enric IV

Detalh del retrach d'Enric IV en armura, escòla de François II Bunel

En genièr de 2009 frança television programava lo telefilm de Jacques Malaterre, L'Assassinat d'Henri IV consacrat al darrièr jorn del rei. David Grosclaude ne fasiá la critica dins lo jornal La Setmana.

Lo nòstre Enric ?

France 2 nos a porgit un telefilm que contava la darrièra jornada de la vida d'Enric IV. Èra, amb qualques retorns en rèire, la darrièra jornada del rei abans que Ravaillac, lo fanatizat, li plantèsse un cotèl dins lo còr.

De segur aquel rei politician, es mostrat en cèrcas de la concòrdia e del consènsus çò que ne faguèt lo rei qu'a finalament creat la França modèrna coma dison d'unes istorians. Es una tèsi que se pòt defendre, mas dins lo filme los arguments en favor d'aquela vision son puslèus marginals. La mitat del temps pensa pas qu'a sa mestressa e a las femnas qu'an comptat dins sa vida. Lo « bon rei Enric » sembla de passar mai de temps al lièch que non pas a s'ocupar de politica.

De mai, e aquò se maridava fòrça mal amb la pretenduda volontat de far un quicòm d'istoric, la darrièra jornada del rei comença per un pantais que se vòl premonitòri e ont se vei mòrt. Ven tanben una mena d'endevinaira que justament vòl metre en garda lo rei contra lo perilh imminent d'un assassinat. Metre un pauc de supersticion fa pas de mal per l'audiéncia ! Tot aquò se mèscla amb l'afirmacion repetida de faiçon pesuga, que l'òme es un fin politician e que la causa li agrada fòrça. Lo tot es salpicat de frasas prononciadas per Sully que sembla qu'es Malraux que parla a De Gaulle ; tot aquò manca de coeréncia.

Enfin, l'imatge del bon rei Enric serà passada a la television sens trebolar lo contengut dels libres d'istòria de fa cinquanta ans a l'escòla primària ! Pr'amor coma sèm a la television cal gardar los imatges que fan plaser e que fan d'audiéncia : lo rei que jòga a portar sos enfants sus l'esquina ; e subretot l'imatge d'un rei qu'a una passion per las femnas ! Aquestas li farián quasi mancar lo rendètz-vos d'una bona guèrra ! Tot aquò daissava donc entreveire un personatge que pensava pas amb lo cap mas que semblava menat puslèu per lo babau que lo picava...

Per astre, an pas mes dins la boca del rei qualques « hilh de puta » o « nom de dieu » per far mai gascon. Ges de risc. Tot aquel mond parlavan un francés de tria. Pasmens, qualques formulas per far vièlh francés ondravan los dialògues. Alavetz per far un pauc dins lo ton vièlh francés de farlabica a la France Télévisions dirai : « Diantre, de ce roi là je n'en veux point ». D'acòrd lo relizator es lo que faguèt L'Odyssée de l'espèce !!!

E coma France Télévisions sembla de prendre al seriós son ròtle de servici public (sens publicitat après 20 h), fare de la cultura, se poiriá que n'aguèssem d'autres d'aquela mena. Ai que lo babau me fa mal !

David Grosclaude

Sorsa del tèxt : La Setmana numèro 698, genièr de 2009.


Lenga : un 'òm' que se pòt evitar

Ops ! Que de òm !

Sus l'emplec de òm en occitan, un article de Patrici Pojada dins la revista Lo Diari (numèro 14).

Bilingüisme ! E perqué pas !

Bilingüisme

En 2019, Pèire Escudé èra convidat per l'IEO de Rodés per parlar del bilingüisme.

Croàcia passa a l'èuro e intra dins l'espaci Schengen

Membre de l'Union Europèa dempuèi 2013, Croàcia emplega dempuèi aqueste 1èr de genièr de 2023 l'èuro coma moneda. De pèças novèlas son donc intradas en circulacion.

Sèrgi Viaule : critica del libre de Miguel de Unamuno 'Sant Manuel lo bon, martir'

Al cors de l'estiu de 2020, IEO Edicions publiquèt dins la colleccion Flor envèrsa Sant Manuel lo Bon, martir de Miguel de Unamuno.

Sus l'empec de la lenga occitana en sciéncia

tablèu

Un article de Felip Carbona publicat dins la revista Vida Nòstra en 1972, sus l'emplec de la lenga occitana en sciéncia.