Un article de J.-B. Seguin dins la revista Letras d'Òc, Revista Literària de l'Institut d'Estudis Occitans (Numèro 1, 1965) suls tres libres :

  • Le Phénomène Cathare - Renat Nelli - PUF Privat - 1964 - 198 paginas
  • Les Cathares - R. Nelli, Fernand Niel, Jean Duvernoy, Déodat Roché - Paris - Editions de Delphes - 1964 - 461 paginas
  • L'Histoire Spirituelle de la France - Paire Rayez - Paris - Beauchesne - 1964 - XIV - 391 paginas

Dos volums recents, sus ma taula, me parlan del catarisme. Per un còp dirai pas : encara ! Dirai... enfin ! Perque vira de dos libres bons.

le-phenomene-cathareLe Phénomène cathare es de Renat Nelli. Prendrà la plaça del volum collectiu agotat de la meteissa colleccion Nouvelle Recherche titolat Le Catharisme. Aicí presenta sas vistas personalas sul catarisme, de traduccions de documents catars (La Vesion d'Isaïas, de tròces del Liber de duobus principibus, la legenda de la fusta de la Crotz, e un sirventés de Guilhèm de Durfòrt) ; enfin consacra un capítol a parlar de l'iconografia del catarisme occitan. Aquela revista menimosa de las colombas, croses, peissons, etc., atribuits als catars per de cercaires sovent sens formacion scientifica es fòrt ensenharèla. Parièrament òm pòt pas legir sens s'assabentar la longa meditacion qu'entamena lo libre, sus la filosofia del catarisme. Aquí lo saberut es totjorn present, que legís e elucida los tèxtes e l'istòria amb la man de mèstre, mas i a tanben l'òme que darrièr la pergamenta e la polsa cèrca vertat.

L'òme de sciéncia dona de relèu a l’idèa sieuna e que fa son camin, que lo catarisme es pas dualista al sens que se disiá e se ditz encara tròp sovent. Per el (p. 69), las cresenças cataras se resumisson en sèt punts que s'engimbran dialecticament. Lo primièr estent que Dieu es tot-potent dins lo ben e dins l'eternitat, lo segond, que i a, dins lo temps, una raice del mal que gasta tot çò que, in origine, èra bon ; lo tresen, que lo principi del mal est et non est.

Nelli s'acontenta pas de dire çò que lo catarisme es estat ; s'aplica tanben a ne desenvolopar las potencialitats dins la vesion d'una morala modèrna renovelada. Aicí, benlèu que sas atacas contra cèrtas posicions del crestianisme tradicional agradaràn pas a totes sos legeires. Pr'aquò seriá pas onèste de pas reconéisser que sa quita polemica es fruchosa, perque fòrça a se pausar de questions e mòstra clarament la modernitat del catarisme, son sens de l'existencialitat.

Per tot dire, sus aquel ensag, i caldriá mai de plaça que n'avèm aicí. Mas lo legeire pòt i anar e s'i fisar ; vaquí una lectura qu’òm deu pas mancar.

Òm deuriá pas mancar tanpauc Les Cathares. I an collaborat Renat Nelli, Fernand Nièl, Jean Duvernoy, Deodat Roché. Es lo dorsièr de la Crosada e del catarisme, amb qualques articles dels autors que venèm de dire.

Dins un sens i a pas res de nòu aqui dedins. Ça que la, es lo primièr còp qu’avèm dins las mans una tala molonada de tèxtes presentats dins una tipografia originala e agradiva. Planherem pas qu'una causa, a saber que l’occitan dels documents primitivament escrichs dins nòstra lenga siá pas estat publicat en regard de la traduccion.

histoire-spirituelle-de-la-franceL'Histoire Spirituelle de la France, qu'es l'òbra d'una còla de cercaires jos la direccion del Paire Rayez, e mai o semblèsse pas a primièra vista, manca pas d'interès per nòstra istòria religiosa. Nòstras problematicas i son pas emplegadas ; mas s'òm sap legir, òm pòt i trobar fòrca causas de moment, e mai que pus un lavaci de nòtas bibliograficas que son pas a mespresar, estant que los autors son sensibles a las diversitats regionalas.

Una causa m'arrestèt mentre legissiái aquel obratge : l'envasiment de la mistica espanhòla e italiana, cap a la mitat del sègle XVI, que ne deviá sortir la mistica francesa de la fin del sègle, passa per Occitània (cf. op. cit., p. 205-208). La via seguida es l’invèrsa de la que s'i adralhèt la lenga francesa per venir en çò nòstre. Pr'aquò la florison mistica serà un fenomèn dels païses d'oïl, e de la borgesiá. En çò nòstre i aurà tanben un reviscòl de vida mistica, al sègle XVIII, especialament en Provença (cf. op. cit., p. 282-283), mas serà pas dins la peada dels esperitals influenciats per Itàlia al sègle d'abans e que Bremond aviá estudiats (La Provença mistica). Lo buf, reservat a las borgesas visitandinas, vendrà aqueste còp del Nòrd. Sus aquestas notacions i aurà de qué meditar de longa.

J.-B. Seguin


Nòva : 'La lutz e l'ombra' de Valèri Bernard

Johann Heinrich Füssli 'La cachavièlha'

En 1938 dos ans après sa mòrt sortissiá lo recuèlh de nòvas La feruno de Valèri Bernard.

Istòria : correspondéncia entre Marius e Elisa Coutarel

Carta postala

La comuna de Montpelhièr valoriza la correspondéncia entre Marius e Elisa Coutarel.

Votacion del Parlament Europèu per melhorar la mobilitat electrica

Lògo recarga electrica

A la debuta del mes de julhet de 2023 lo Parlament Europèu votèt per l'adopcion de règlas novèlas per fin de far créisser lo nombre de las estacions que permeton de recargar los veïculs electrics. Las novèlas disposicions preveson tanben de ne facilitar l'usatge.

Extrach del Libre de Catòia : Lo fuòc

Extrach del Libre de Catòia de Joan Bodon. Capítol 44.

Critica del libre de Georges Labouysse 'Histoire de France, l’imposture'

Siege d'alesia, Vercingetorix Jules Cesar

Dins la revista Lo lugarn numèro 94 Cristian Rapin tornava sul libre de Georges Labouysse Histoire de France, l'imposture.