Dins la revista Lenga e País d'òc n° 43 en 2005, Marie-Jeanne Verny presentava tres cronicas eissidas del libre de Roland Pécout Agach occitan. Extrach :

Tres cronicas de Agach occitan de Roland Pécout
Proposicions d'expleitacion pedagogica

Agach occitan, publicat en 2004 per lo Centre d'Estudis Occitans a l'Universitat Paul Valéry¹, es un libre que recampa de cronicas escrichas per Roland Pécout dins la revista Connaissance du Pays d'Oc, que pareissiá a Montpelhièr dins las annadas 1970-80. Remandam lo legeire a aquel obratge per las tres cronicas que trachan respectivament de las capitèlas, de Van Gogh e de la Tarasca. Prepausam una expleitacion pedagogica de cada tèxt, en donant de direccions de trabalh, de documents iconografics e de tèxtes complementaris.

Dins la primièra cronica de la revista, en 1976, vaquí cossí Roland Pécout presentava son projècte :

« Tot pretzfach d'avançar dins la coneissença dau Pais d'òc rescontra a un moment o a un autre la lenga occitana. La realitat nòstra es sus lei raras de dos biais de dire : se pòt pas ne'n laissar un de costat. Una cultura de-lònga revirada seriá desvirada. Es en considerar aquò que la revista Connaissance du Pays d'Oc a agut idèa d'endralhar una cronica regulara en occitan. Òsca !

« Mai l'occitan per-de-qué dire ? Puèi que la pus granda part deis articles seràn en francés, poiriam reservar l'occitan a de folclòre vielhanchon, l'especializar dins la "color locala". D'unei revistas o fan. O refusam.

« Auriam tanben poscut prene la lenga nòstra coma subjècte d'estudi, l'espepissar, téner un discors subre la lenga. Mancariá pas d'interès. Mai aquò auriá pas grand causa d'originau e fariá doble emplec amb un molon de publicacions especializadas.

« Es pas aquò que sentèm coma necite ; es pas aquò qu'esperan lei legeires. Nos plaçam dins una dinamica culturala. L'òme d'òc cerca de trovar son èime de per sa lenga en moviment de reconquista, e ne'n siam.

« Nos prepausam de partir en bosca d'una cultura dins totei sei manifestacions. Ne volem destriar lei fius entrebescats, a travèrs dei dimensions dau temps, de l'espaci, tan coma de l'espaci interior de la consciéncia e dau somiar collectius. [...]

« A dicha qu'avançarem sus aquelei camins mesclats, poirà benlèu rajar un tròç d'imatge nòu de çò que se pòt sonar la cultura d'òc. Cultura d'un país, d'un pòble, d'una lenga ; [...] avançament dins la coneissença de causas encara rescondudas coma ensag de legida nòva de causas conegudas ja. Farem aquò dins la mesura modesta de la plaça qu'avem e de la periodicitat. Mai aquò pòt empurar un fuòc qu'alanda, un debat. Avèm besonh de vòstreis idèas, suggestions, criticas, entresenhas.

« Aqueleis enquèstas, dins sei limits, se sabon quista e se vòlon conquista. Comptam amb vautrei. »

Connaissance du pays d'Oc, n° 19, 1976, Agach occitan, p. 11-13.

Per una granda part, los articles escriches per Pécout an pas vielhit. La sola causa de regretar es que la mòrt de la revista, a la debuta de las annadas 80, aja arrestada aquela aventura de presentacion de la cultura occitana dins dins tot son ample tematic, istoric e geografic. Aguèt pas temps, Pécout, d'anar veire dins las parts nòrd-occitanas nimai en Aquitània. Sa quista s'es arrestada al mièg del camin.

Lo libre es acompanhat d'un glossari e d'una taula analitica que deurián ajudar los mèstres per una utilizacion pedagogica aisida. Vaquí las principalas rubricas : istòria e arqueologia, artistas, cosina, tradicions e cultura populara, literatura, reviradas e revistas, vilas.

Sus cada cronica, se pòdon imaginar de trabalhs d'acompanhament de donar als escolans. Donam aquí tres exemples de trabalhs possibles. Avèm volgut faire una plaça a la comparason de tèxtes, mostrar als escolans que, sul meteis sicut, se pòdon escriure de tèxtes diferents, de cronicas jornalisticas, coma las qu'escriguèt Pécout, mas tanben de tèxtes de ficcion, contes, tròces de roman, o poemas.

Cada cronica es tanben estat l'escasença d'un doble trabalh :

• a l'entorn del biais de Pécout de presentar un subjècte. Una cronica jornalistica, es pas un trabalh neutre. Es tanben revelatritz d'un biais d'escriure (lo biais que Pécout utiliza l'imatge, per exemple, que se poirà tanben observar dins los autres tèxtes del meteis autor) e d'un biais de veire las causas.
• a l'entorn del subjècte de la cronica. Prepausam als escolans de recèrcas complementàrias que poirián permetre la constitucion de dorsièrs, personals o collectius, o encara la bastison d'una mòstra.

[la seguida sus educ-revues.fr]

Nòtas :

¹ Roland Pécout, Agach occitan, Centre d'Estudis Occitans, Service des Publications Université Paul Valéry, colleccion "Lo Gat ros", 2004.