Joan Bodon

Joan Bodon

Dins la revista Vida Nòstra numèro 4 espelida en 1971 Pèire Lagarde presentava Joan Bodon.

Joan Bodon entre lo derisòri e la fe

Joan Bodon s'es trobat a la crosada dels camins felibrencs de Roergue e de l'espeliment d'una literatura occitana modèrna, passada la guèrra de 40.

Es lo discípol d'Enric Molin qu'ensaja de tirar la comunitat d'escrivans mai o mens patesejaires d'un enfangament perilhós. Bodon renegará pas jamai lo sieu deute.

Dels Contes del mieu ostal fins al Libre de Catòia l'òbra de Bodon es la mesa al jorn d'aquela donada d'enrasigament que ne'n parla Lafont. Es totjorn Roergue, emai lo personatge se'n ane a Clarmont o a Tolosa.

Enrasigament mas tanben lucha per una denóncia de l'alienacion de l'òme e reflexion amara e desesperada sus la destinada d'Occitània e de la civilizacion occitana que li sembla derisòria e condemnada.

Las doas primièras òbras de Bodon son dins lo dret fial de la tradicion de Roergue : folclòre e gost de la causa contada. Mas ja dins los Contes dels Balssàs nais un fantastic que va noirir mai o mens tota l'òbra venenta de Bodon, amb una mena d'orquestracion del tèma de la foliá dins La Santa Estela del Centenari e Lo libre dels grands jorns.

Aquel tèma de la foliá acompanha un realisme que dins La Grava sul Camin e Lo Libre de Catòia estropa la descripcion de la condicion de l'òme de la tèrra.

Aquestes dos libres – lo primièr e lo darrièr roman dins lo temps de Joan Bodon – son benlèu los que tractan mai prigondament e mai clarament de l'alienacion de l'òme d'òc.

Roergue es totjorn present dins l'òbra de Bodon. Es dit dins una lenga que pot pareisser paura mas que s'es volguda retenguda, enrasingada dins la vida de cada jorn, faita per se daissar legir aisidament e per viure temps dins la memòria e dins lo còr del legeire.

D'aquel estalvi de mejans – fruta d'un long trabalh d'escrivan e de l'engèni d'un òme e d'una tèrra – ne trobam un autre exemple dins los poèmas de Bodon. Res non val l'electro-chòc sèrva benlèu lo gost del fantastic e lo tèma de la foliá mas tanben aquela quista gaireben sens espèr a travèrs lo derisòri d'una situacion que es la de l'Occitània de uèi. Mas cal pas pèrdre de vista çò que caup d'etèrne e d'exemplar lo raissejament qu'a pas acabat de dire Occitània, l'òme e, fin finala, una fe prigonda.

Pèire Lagarde


Sul libre 'Composition Française' de Mona Ozouf

Après la sortida del libre de Mona Ozouf Composition Française Joan-Guilhem Roqueta ne fasiá la critica.

Presentacion del libre 'L'épopée cathare' de Michel Roquebert

L'épopée cathare, Michel Roquebert

En 1970 editat per Privat a Tolosa sortissiá lo primièr tòme del libre de Michel Roquebert, L'épopée cathare.

Union Europèa : ajudas a la infrastructuras de transpòrt

Ralh ferroviari

Lo dijòus 22 de junh de 2023 la Comission Europèa comunicava sus la politica de l'Union en matèria de transpòrt. Son 6,2 miliards d'èuros que seràn investits dins las infrastructuras.

Robèrt Lafont : critica del libre de Renat Nelli 'Le Roman de Flamenca' (1966)

Roman de Flamenca - Nelli

En 1966, Renat Nelli publicava lo libre Le Roman de Flamenca. Robèrt Lafont dins la revista Viure numèro 6 ne fasiá la critica.