Sul poèma epic en occitan del XIVen Roland a Saragossa.
Un article de Juli Veran dins l'Armana Prouvènçau de 1921, pagina 23. Ortografia modernizada. Las nòtas son de Occitan París.
Dissabte 8 d’octobre de 2016 : 14h15, Cèus (92), sala del primièr, cinèma Le Trianon, 3bis, rue Marguerite Renaudin. Conferéncia subre Pierre Devoluy (Colonel Paul Gros-Long, 1862-1932), politecnician, oficièr del Genia, poèta simbolista, Capolièr del Felibritge de 1901 a 1909 après son eleccion al majoralat en 1900 (Cigalo de Seloun), autor d'una Istòri naciounalo de la Prouvènço e dóu Miejour di Gaulo, per Pierre Fabre, rèire capolièr.
La generalitat de Catalonha publica un diccionari basic Catalan - Occitan general - Occitan aranés.
Un document preciós per plan compréner las diferéncias entre aqueles tres parlar, al nivèl lexical e ortografic.
Las associacions, elegits e personalitats recampadas dins la Convergéncia Narbonesa faràn l'amassada de dintrada dijous 15 de setembre de 2016 a 18h30 a l'Ostal occitan de Narbona, carrièra Joan Jaurés.
A l'ordre del jorn, lo bilanç e l'estrategia per l'annada 2016/2017
L'Ostau dau País Marselhés comunica :
La rintrada de l’Ostau dau País Marselhés se farà, aquesta annada, sota la proteccion de la luna e dei tubadas de l’encensier (romaniu).
Lo 16 de setembre serà nuech de luna plena e eclipsada tanben. Alegoria poderosa ! L’astre daurat e entier se velarà a 20h54 e se desvelarà a 22h54. Per acompanhar aquesta velada-desvelada e balhar a aquesta annada novela un vam positiu, se cremarà de romaniu, vielh encens deis ancians chamans de la Santa-Bauma. Sei tubadas seràn alargadas a la luna, au locau, a vautrei !
Dins lo present article, paregut en 2016, Florian Vernet presentava sas reflexions sus la situacion de la lenga occitana.
09/2016 - La dintrada de l'aperitiu occitan a París se farà lo 6 de septembre.
Per parlar, descobrir, apréner la lenga occitana.
L'adreça e l'orari càmbian pas : cada dimars de 19 a 21 oras, 44 rue Gabriel-Lamé, sala Maurice Solignac
Sul lexic occitan de la cosina, un article de Andrieu Abbe dins l'Armanac de Mesclum de 2004.
Avèm intrat dins lo tresen millenari e pasmens la part màger deis especiers e dei restaurators son encara per nomenar « tapenada » un esquichum compausat unicament de pasta d'oliva e d'òli. Per que siguèsse una tapenada convendriá que l'i aguèsse tanben dins l'esquichum de tapenas. Lei dichas tapenas èran apondudas, dins lo temps, per escondre una pasta d'oliva de marrida qualitat.
Lo site www.pays-de-bergerac.com presenta en occitan lo país de Brageirac.
Extrach : "Los camins del País de Brageirac presentan al passejaire mila e una escasenças de rencontres amb una flòra e una fauna aparadas, de païsatges armoniós e una granda varietat de mitans...
Un article de Christian-Pierre Bedel dins la revista Canta Grelh, numèro 106, decembre de 2015.
Los americans, lo Roergue e lo Felibrige
Per l'amassada de 2012 que se debanèt a Najac, d'unes membres del Grelh roergàs siaguèron recebuts al castèl de Corbièiras per Richard Williams e Marie. Aqueles Californians devenguts roergasses, per far rampèu als Roergasses devenguts californians, son membres del Grelh roergàs.
La Plega IEO de 2016 es en soscripcion.
Ongan :
Florian Vernet - La nau dels fòls - A tots n°204, 200 paginas, 15 €
L’apostilha que claus lo darrièr roman nos explica que lo projècte inicial se titolava Lo Radèl de la Medusa e qu’èra « una sembla autobiografia en fòrma de faula satirica un pauc tròp transparenta suls trecimacis de l’occitanisme recent ». Precisa que se mudèt finalament en Nau dels fòls per d’escuras rasons que, sens cap de dobte, los legeires las comprendràn mièlhs que lo quite autor.
Del 1 de junh al 4 de Junh de 2016 la vila de Tula aculhirà lo festenal Balad’òc.
Josiana Brassac-Dijoux, adjoncha al cònsol en carga de l’environament comunica :
"Las expressions occitanas lemosinas e carcinòlas s’enraijan au còp dins de las originas sabentas e popularas. Se tornan trobar dins la produccion literària dempuei Bernat de Ventadorn (sègle XII) d’aicí au chanonge Ros, tant coma chas Marcèla Delpastre. Tanben dins los toponims : de l’Auselon au Pont de l’Escuròl. Dins la practica culinària : la flaunharda e lo clafotís, los tortons, las farciduras e autres milhassons. Son presentas dins la realitat culturala : de las conferéncias au cafè occitan, dins los noms de las danças, las chançons e de segur dins las tradicions ruralas d’aicí a l’arquitectura quitament ciutadina.
Pel ochen còp se van retrobar a Ostana, del 2 al 5 de junh de 2016, d’escrivans e de poètas apartenents a de culturas minorizada. D’autors qu'escrivon en lenga maire, provenents d'Equator, de Nigèria, de País Basc, de Frísia, d'Occitània o de Grécia salentina.
Occitanica site bailejat pel CIRDÒC de Besièrs propausa un motor de recèrca per trobar totas las referéncias de la literatura occitana, "una maquina que tròba tot" çò dison [aquí]
Un article de Michel Miniussi dins la revista Amiras n° 19, 1989.
12/2015 - L’IEO12 dispausa d’un servici de prèst que gerís en ligam amb lo CCOR. Aquel fons es subretot compausat de libres e de revistas que se pòdon empruntar ; i trobam tanben d’obratges pedagogics consultables sus plaça. Un desvolopament d’un fons joinesa es previst en foncion de las demandas. Cadun pòt venir empruntar o consultar aqueles obratges a l’Ostal del Patrimòni, plaça Foch a Rodés.
Sul sieu site Josiana Ubaud nos presenta un trabalh fotografic suls campanals, grasilhas, estripacats, rampas, portals, canèlas e autres elements d'arquitectura en fèrre o en fonda.
Sus mai de 120 paginas de centenats d'exemples illustran aquela part de l'arquitectura occitana. De legir [aquí]
Fotografia a esquèrra : campanal de fèrre fargat del cloquièr dels Augustins (Ais en Provença)
Extrach del roman Mièja-Gauta de Max Roqueta paregut en 2010 a las edicions Trabucaire.
En 1979 la revista Aicí e ara publicava un article de l'editor Jòrdi Blanc sus l'edicion occitana.
Dimenge 20 d'agost de 2023, Mark Rutte, primièr ministre neerlandés, anoncièt que de F-16, avion de combat de concepcion estatsunidenca, serián mandats a Ucraina per los Païses Basses e per Danemarc.
En 1979 la revista Aicí e ara publicava una critica de Maria-Clara Viguièr del libre Bestiari, aubres, vinhas.
