Sus Just François Marie Raynouard, segon Andrieu Jaubert, Armana Prouvençau de 1937.

Un grand romanista : J. F. M. Raynouard (1761-1836)

Lo 18 de setembre de 1761, naissiá a Brinhòla, dins un ostal de la plaça Sant Pèire — qu'es ara la plaça Sadi Carnot — aquel que se deviá marcar dins los òmes illustres de son país.

Un article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige novembre/decembre de 2010.

Al rescontre del Josselin Gruvèl

Longtemps la lenga d'òc, dins sa plena expression populara, tenguèt tot son ample dins la declamacion orala. Les exemples son nombroses d'aqueles trobaires acampesits, cantaires de fèstas, clamaires de fièras, orators improvisats, menestrèls passejaires e poètas de carrièras, locutors e vectors d'una cultura ont lo vèrbe e la personalitat tenián pro sovent luòc d'engèni e de sapiénça. Pensi aquí mai que mai al brave Charloun Rieu del Paradou. Auguste Fourés ne recampèt en son temps una tièra que mancava pas de pintoresc. Gaston Jourdanne tanben. Se'n pòt encara destriar la traça dins revistas e jornals uèi completament debrembats e gaire pas inventoriats. Vos convidam al rescontre d'un d'aqueles portaires de paraulas, vertadièr parangon d'una cèrta tradicion, per dire pas d'una raça uèi despareguda, esperit libertari estacat a son individualisme fonse e que mudèt son expression occitana en una mena d'art.

La revista Lo vira solelh (ivèrn de 2016) publica la traduccion en occitan de la brocadura de l'Ofici de torisme de la vila de Cèus dedicada als luòcs de la vila consacrats a la cultura nòstra : jardin dels Felibres, plaça Frederic Mistral, institut Florian...

L'ocasion de ne saupre un pauc mai sus aquestes luòcs e suls òmes que lai visquèron.

Dissabte 9 de genièr de 2016 : 14h30, sala 110, facultat de drech París-Panteon (12, plaça del Panteon 75005 París), vesprada literària, poetica e musicala amb Gui Matieu, Mèstre en Gai saber, e Domitille Vigneron, musiciana, especialista dels trobadors. Per acabar festejarem los reis amb las còcas tradicionalas dels païses nòstris.

Un article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige genièr/febrièr de 2007.

Un umanista occitan, Pèire Bayle

A la debuta de l’estiu passat, la Pòsta francesa emetèt un timbre en l’onor de l’escrivan e filosòf Pèire Bayle per marcar lo tresen centenari de la despartida d’aquel grand umanista que siaguèt un dels esperits màgers de son temps e un saberut d’espandi universal dins la linhada d’un Leonard de Vinci, d’un Galilèu, d’un Peiresc, d’un Pascal, d’un Gassendi, d’un Descartes o d’un Erasme. Articles biò-bibliografics i siaguèran consacrats dins de revistas istoricas. Aquò dit e escrit, d’unes se van demandar perqué charrar d’aquel personatge, uèi gaireben desconegut e desbrembat, dins la revista del Felibrige. Tot simplament perqué Bayle – e son patronima ne pòrta bèlament testimòni – èra un enfant del miègjorn, un bon occitan, que parlava correntament la lenga de son brèç e que demòra una de las glòrias d’en çò nòstre.

07/05/15 - Lo dijòus 7 de mai de 2015 foguèt inaugurat a Montpelhièr lo cursus bilingüe occitan de l'escòla mairala Francis Garnier que dubriguèt a la dintrada de 2014.

Comunicacion de la FELCO per la siá dubertura en2014 :

"Bèla capitada ! 10 ans que l'esperàvem, aquel sit bilingüe public a Montpelhièr.

Calendreta sul sieu site presenta lo programa Familhas de Lengas de l'Institut Latinitas

Extrach : "Las escòlas occitanas Calandreta existisson dempuèi 30 ans. Pensan l’aprendissatge de l’occitan coma una dobertura sul mond, e an experimentat pro d’ora l’aprendissatge de mantunas lengas.

Alan Roch en collaboracion amb lo Pargue natural regional de la Narbonesa en Mediterranèa propausa un Glossari occitan dels insèctes.

Presentacion : "L’occitan mena un complement d’informacion suls insèctes que s’apièja sus l’agach dels umans sus aqueles pòbles pichonets e misterioses. La lenga d’òc es atal portaira de dimensions poeticas, de sabers e de paraulas populars (provèrbis, cresenças, medecina...). Las afirmacions contengudas dins los enquadrats del quasernet Insèctes o dins las paginas del site internet son pas de prendre sistematicament al pè de la letra d’un punt de vista scientific o entomologic, mas rendon compte d’una percepcion del monde dels insèctes e de l’imaginari que fa espelir. Anatz trapar aicí qualquas informacions suplementàrias a l’edicion-papièr e tanben la revirada en francés per aqueles que coneisson pas e/o mestrejan pas (encara) la lenga del país."

De legir [aquí]

Un article del Grelh Roergàs - Decembre de 1997 - Pagina 23

Çò que Pèire-Celestin Delrieu disiá d'Enric Mouly

P.-C. Delrieu, elegit Majoral en 1982, reculhiguèt la Cigala de Gasconha, veusa d'Enric Mouly. Es donc el que faguèt lo laus de Mouly a la Santa Estèla d'Espaliu per Pentacosta de 1983. Aquí cossí s'acabava lo sieu laus :

I auriá cent còps mai a dire de l'òbra d'Enric Mouly, del roman sobretot. E ieu ai plan consciéncia d'aver pas tot dich, d'aver pas tot aprés del "Mèstre Roergàs". Es clar qu'aqueste, dins sa longa vida, a tot escrich de çò que sèm, de çò que devèm faire, nosautres, òmes d'òc. Devèm donc pas quitar de legir e de tornar legir sos libres, per n'aprigondir la significacion.

Sul collòqui d’Albi d'octobre de 2015 dedicat a la sociolingüistica, l'IEO, dins son magazine Lo Diari numèro 27, communica.

Una politica sociolingüistica per l’occitan

Dissabte 31 d’octobre 2015, Espaci conferéncias 9 plaça Edmond Canet, Albi, 10h

Per aquela tresena edicion, dins lo quadre del Festenal Occitània, çò que cal apelar le Collòqui d’Albi es al rendètz-vos de totes los que vòlon participar a la recèrca e a la concepcion d’una politica sociolingüistica al benefici de l’occitan. Politica que permete la subrevivéncia e lo creis de son usatge.

Un tèxt de Claudi Molinièr. Sorsa Lo cap dins la ressalha IEO 1989, pagina 115.

La literatura coma sistèma de representacion

Un còp èra, èra aisit d'embarrar l'autor amb son òbra dins la carrièra bòrnia de la reaccion o de lo delargar sul camin de l'engatjament progressista.

Aquela remarca fa plan sentir que i a pas descritura purificada. La literatura banha dins la realitat politica de son temps. Que l'autor siá per o contre lo poder politic del moment aquò l'empacha pas d'assumir la representacion del mond ont viu e mai de se prestar al psicodrama que se debana mai que mai darrièr lo ridèu de la scèna.

L'associacion Aquí l'Òc en Carcin organiza un cors d’occitan pels adultes cada dimècres a 18 oras a l’Ostal de las Associacions de Sant Ceren. Mantunas autras activitats son previstas pel mes d'octòbre de 2015. Lo 6 serà organizada una reunion de presentacion de la manifestacion del 24 a Montpelhièr. Lo 17 d'octòbre Florent Mercadièr animarà una serada contes a la sala polivalenta.

Après lo collòqui d'Albi de 2013 sus la lenga occitana Miquèl Taiac dins lo magazine Lo Diari (numèro 23, automne de 2014) balhava qualques pistas de reflexions per donar a l'accion occitanista mai de sens e, benlèu, mai de fòrça. Tornava sus las nocions d'innovacion sociala, de comunautat de pratica e de governança comunautària.

24/09/15 - Lo site del Washington Post propausa un article [ligam] sul futur de las lengas. De notar una mapa que representa los ligams interlengas en foncion de las traduccions fachas d'una lenga a l'autra.

Dissabte 3 d’octòbre de 2015 : a Cèus (92), sala del primièr estatge del cinèma Le Trianon, 3bis, rue Marguerite Renaudin, 14h30 : conferéncia sul Duc Félix de La Salle de Rochemaure (1856-1915), majoral del Felibritge, segond capiscòl de l’Escòla auvernhata après Arsèni Vermenosa, autor de Les troubadours cantaliens, Récits carladéziens e Uno bisito o Mistral, Maïano, settembre 1907. Conférencia organizada amb los Miègjornals de Cèus e la Velhada d’Auvernha.

Sus l'editor L'Aucèu Libre un article de Sèrgi Bec dins la revista OC numèro 78, ivèrn de 2005-2006.

L'Aucèu Libre a pres son vam en publicant de pichòtas pèrlas de tèxtes poetics en provençau Pau Martin-Granel es mètge e cercaire en micròbiologia dins un institut parisenc. Aquò non l'empachèt de perseguir son vièlh pantais : s'encorporar dins la pèu d'un editor, pichon que siá. E un bèu jorn ò una bèla nuech, per se cambiar leis idèas coma ditz, decidiguèt de transformar aqueu vièlh pantais en una joina realitat. Calinhaire « dau provençau e dau lengadocian », çò ditz encara (a d'estacas dins lo Gard) e subretot de la poesia, vaquí que eu n'enrega lei dralhas. En març de 2003, donèt vam ais edicions associativas de L'Aucèu Libre.

Sèrgi Viaule sul site del Jornalet nos presenta Joan Sabin, ne far la descripcion. Descripcion que pren la forma d'una pichòta satira plena de justessa. De legir.