Declaracion universala dels dreches de l'òme

Preambul

Considerant que de reconéisser la dignitat inerenta a totes los membres de la familha umana e lors dreches egals e inalienables constituís lo fondament de la libertat, de la justícia e de la patz dins lo mond,

Assaber de Rajòls d'Antan d'Enric Mouly - Edicion Carrère - 1930 - Grafia modernizada :

Avant d'anar pus luènh, amics, escotaz-me ! Qu'apuèi me vengèsses pas cercar guirguils e dire que vos ai pas avertits.

Sètz de loials Roergats que se carran, lo ser, de passar un moment amb un libre del terrador. Aimatz nòstra lenga saborosa. Va plan. L'aimi ieu atanben e farà pas missant nos entendre. Aquò's su(i)vant. Parlar e escriure aquò fa dos. Quand nos trobarem, sabi, fetivament, que nos comprendrem sans maganha. Mès aicí i a una autra question !

Films occitans o films en occitan ? Un article de Crestian Sourri - Mesclum - 2004 - p155

A la començança, es de bòn remembrar que lo Seten Art nasquèt dins l'espaci occitan, en 1895, ambé la celèbra  "Arribada dau trin a la gara de La Ciutat", dei fraires Lumière. Mai èra pas possible d'ausir la lenga occitana dins lo cinemà mut !

André Laude - òbra poetica - article de Gui Matieu - revista Òc - prima de 2009

Leis Editions de la Différence, que fan dempuèi ben de temps de gròs esfòrç per espandir la poesia – i’a, per aquò, que de se sovenir de la remirabla colleccion "Orphée" que publiquèt en edicions bilengas mai de dos cent poètas dau monde entier- vèn de publicar l’òbra poetica d’Andrieu Laude*. S’agís de la reedicion dei recuelhs qu’aviá publicats. Aquò fai un libràs de mai de 700 paginas, que dedins li podèm retrobar  "Occitanie : premier cahier de revendications" que pareiguèt en 1972 en cò de P. J. Oswald.

Per ne saupre mai sus Robèrt Lafont aquí una presentacion que nos balha lo CIRDOC :

"Es lo jorn de la Sant Joan, lo dimècres 24 de junh, que Robèrt Lafont es partit. Una data que vei treslusir fuòcs bèls per una nuèch corteta, pròcha de la data simbolica del solstici d'estiu. Nascut a Nimes lo 16 de març de 1923, aquela cara bèla de l'istòria europenca del sègle XXen es defuntada a Florença. Entre Occitània o Toscana, ciutadan d'Euròpa e del mond, Robèrt Lafont quitèt pas de s'adreçar al mond tot e d'obrar dins maites domenis. Es un dels mai bèls pensaires del mond occitan contemporanèu."

Podètz legir sa biografia en .pdf [ligam]